Katja Staartjes Hoog spel de 1e Nederlandse vrouw op de top

Kenmerken

Conditie: Gelezen

Beschrijving

boek is gesigneerd door katja op 16-02-2000 katja staartjes stond op 13 mei 1999 als eerste nederlandse vrouw op de top van de mount everest, moeder godin van de wereld(8848 m). Een indrukwekkende en historische prestatie, waarvan zij in hoog spel verslag doet. Hoe verloopt een bergklimming onder extreme omstandigheden als deze? Katja staartjes beschrijft haar fysieke en mentale hoogte en dieptepunten, maar neemt ook de organisatie van de internationale expeditie onder de loep en staat stil bij het tragische overlijden van een team genoot. In hoog spel laat katja staartjes zien dat klimmen meer is dan alleen het bestijgen van een top. Het biedt haar de mogelijkheid tot reflectie, op recente ingrijpende gebeurtenissen in haar persoonlijk leven en op haar maatschappelijke loopbaan. Daarnaast geeft zij haar visie op de bergsport in de huidige tijd van stress en commercie. Maar boven alles is hoog spel het verhaal van een tomeloze passie voor de bergen. Recensie(s) nbd|biblion recensie in mei 1999 beklom katje staartjes als eerste nederlandse vrouw de hoogste berg op aarde, mount everest (8850 m). Zij beschrijft hoe ze ertoe kwam om deze berg te beklimmen, de trektocht naar het basiskamp en natuurlijk de beklimming zelf. Staartjes gaat mee met een commerciële expeditie, wat wil zeggen dat ze geld betaalt om o.l.v. Gidsen en met de hulp van sherpa's de top te beklimmen. Regelmatig haakt ze in op haar privé-omstandigheden: vlak voor haar vertrek is ze gescheiden. Hoewel de tochtgenoten en de sherpa's, die onmisbaar zijn voor het welslagen van iedere commerciële expeditie, zeker een rol spelen, gaat het boek toch voornamelijk over staartjes zelf: hoe ze zich voelt, hoe ze presteert t.o.v. De andere deelnemers, waar ze aan denkt. Op genuanceerde wijze zet ze vraagtekens bij de organisatie waarmee ze in zee is gegaan: van klimmen 'onder leiding', bijvoorbeeld, is geen sprake, staartjes klimt meestal alleen. Bevat 16 pagina's kleurenfoto's. (Biblion recensie, noes lautier)